Wstęp
Alternatywne metody rozwiązywania sporów (ADR) są nieodłącznym elementem współczesnych systemów prawnych. Metody te przyczyniają się do zmniejszenia obciążenia sądów oraz umożliwiają stronom szybsze rozwiązanie ich problemów. W niniejszym artykule zostanie omówiona zasada poufności w procesach mediacji, ugody, ugody zgodnie z art. 35/A Ustawy o adwokaturze oraz arbitrażu, a także problemy związane z naruszeniem poufności.
A. Poufność w mediacji
Mediacja jest definiowana jako rozwiązanie sporów prawnych przez neutralną i fachową osobę trzecią, w zakresie, w którym strony mogą swobodnie dysponować swoimi roszczeniami, zamiast rozstrzygania ich przez sąd.
Przepisy Ustawy o mediacji w sprawach cywilnych (U.M.S.C.) nr 6325 stanowią, że jedną z podstawowych zasad mediacji jest zasada poufności. Aby umożliwić rozwiązanie sporu, konieczne jest, aby strony miały zaufanie do instytucji mediacji, co umożliwia otwartość i komunikację między nimi. Dlatego też prawodawca przewidział prawne zabezpieczenia zapewniające poufność procesu mediacji. Dzięki temu strony mogą wyrażać swoje stanowiska, interesy i oczekiwania w sposób szczery, co pozwala na sprawne i sprawiedliwe prowadzenie procesu.
Artykuł 4 U.M.S.C. zatytułowany „Poufność” brzmi:
Jeżeli strony nie postanowią inaczej, mediator jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji i dokumentów przedstawionych mu w ramach działalności mediacyjnej lub uzyskanych w inny sposób. Jeżeli strony nie postanowią inaczej, także strony i inne osoby uczestniczące w spotkaniach muszą przestrzegać tej poufności.Artykuł 6 Kodeksu Etycznego Mediatorów w Turcji również stanowi, że mediator, o ile strony nie postanowią inaczej, jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji i dokumentów przedstawionych mu w ramach działalności mediacyjnej lub uzyskanych w inny sposób.
Aby proces mediacji mógł przebiegać bezpiecznie dla stron i zaspokajać ich interesy w maksymalnym stopniu, konieczne jest, aby mediatorzy zachowywali w tajemnicy wszelkie informacje i dokumenty przedstawione im przez strony lub uzyskane w inny sposób. Ponadto, jeżeli strony nie postanowią inaczej, mediator nie może udostępniać informacji i dokumentów uzyskanych w trakcie mediacji osobom trzecim ani umożliwiać im ich poznania.
Na początku procesu mediator powinien szczegółowo poinformować strony o zasadzie poufności. Proces mediacji, w którym strony zostały poinformowane o poufności, ma większe szanse na powodzenie, ponieważ strony, wiedząc, że ich wypowiedzi nie zostaną później użyte przeciwko nim, będą mogły wyrażać swoje myśli swobodniej. Należy również pamiętać, że zgodnie z U.M.S.C. osoby trzecie uczestniczące w procesie mediacji również mają obowiązek zachowania tajemnicy.
W przypadku naruszenia obowiązku poufności przewidziane są sankcje, o czym stanowi artykuł 33 U.M.S.C. Osoba, która narusza ten obowiązek, powodując szkodę dla chronionego prawnie interesu, podlega karze pozbawienia wolności do sześciu miesięcy. Ponadto, jeżeli naruszenie poufności spowoduje szkodę dla stron, możliwe jest również dochodzenie odszkodowania na podstawie przepisów prawa cywilnego.
B. Poufność w procesie ugody
Zgodnie z Kodeksem postępowania karnego (K.P.K.) nr 5271, ugoda w prawie karnym jest procesem, w którym ofiara i sprawca przestępstwa nawiązują kontakt za pośrednictwem neutralnej osoby w celu rozwiązania sporu, jak określono w art. 253/1 K.P.K. Instytucja ugody ma na celu rozwiązanie sporu drogą pozasądową, ale pod nadzorem organów sądowych.
Artykuł 32 Rozporządzenia w sprawie ugody w postępowaniu karnym zatytułowany jest „Poufność negocjacji ugodowych”. Zgodnie z tym artykułem, negocjacje ugodowe prowadzone są w sposób poufny. Ugodowiec, strony, obrońcy i pełnomocnicy są zobowiązani do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji uzyskanych w trakcie procesu ugodowego.
Ugoda w sprawach karnych powinna być prowadzona w sposób poufny, aby umożliwić stronom swobodne wyrażanie swoich myśli i łatwiejsze osiągnięcie porozumienia oraz ochronę ich interesów. Proces ugody zaczyna się i kończy w atmosferze poufności, zapewniając, że wszystkie informacje i dokumenty przedstawione w trakcie procesu są traktowane jako tajne.
Zasada poufności oznacza, że wszelkie oświadczenia składane podczas negocjacji ugodowych nie mogą być później ujawniane. Informacje przedstawione w trakcie procesu ugodowego nie mogą być używane jako dowody w żadnym postępowaniu sądowym ani administracyjnym. Uczestnicy procesu nie mogą być również powoływani na świadków w odniesieniu do tych informacji. Niemniej jednak, jeżeli dokument lub informacja istniała przed procesem ugodowym, może ona być używana jako dowód w późniejszym postępowaniu.
W przypadku naruszenia poufności podczas negocjacji ugodowych na etapie postępowania przygotowawczego, osoba naruszająca poufność podlega karze pozbawienia wolności i grzywnie zgodnie z art. 285 Tureckiego Kodeksu Karnego (T.K.K.). Jeżeli naruszenia dopuścił się ugodowiec, kara zostaje zwiększona ze względu na pełnienie przez niego funkcji publicznej.
C. Poufność w procesie ugody zgodnie z art. 35/A Ustawy o adwokaturze
Zgodnie z art. 35/A Ustawy o adwokaturze nr 1136:
Adwokaci mogą zaprosić stronę przeciwną do ugody przed wniesieniem sprawy do sądu lub przed rozpoczęciem rozprawy w sprawach, które do nich wpłynęły, z zastrzeżeniem, że dotyczą one kwestii, które strony mogą uzyskać z własnej woli. Jeżeli strona przeciwna przyjmie zaproszenie i osiągnie się porozumienie, protokół zawierający przedmiot ugody, miejsce, datę oraz wzajemne zobowiązania stron podpisuje się wspólnie przez adwokatów i ich klientów.Artykuł ten reguluje proces ugody inicjowanej przez adwokatów przed wniesieniem sprawy do sądu lub przed rozpoczęciem rozprawy w sprawach, które do nich wpłynęły, z zastrzeżeniem zgody stron. Proces ten umożliwia stronom osiągnięcie porozumienia bez angażowania sądu, co przyczynia się do szybszego rozwiązania sporów.
Celem artykułu jest umożliwienie adwokatom, wraz z ich klientami, próby osiągnięcia porozumienia przed wniesieniem sprawy do sądu lub przed rozpoczęciem rozprawy. Artykuł 35/A Ustawy o adwokaturze określa procedury i zasady, które mają zastosowanie w celu szybkiego i najmniej kosztownego rozwiązania sporu między stronami.
Strony oraz ich adwokaci są zobowiązani do zachowania poufności podczas procesu ugody oraz po jego zakończeniu. Dzięki zasadzie poufności strony mogą swobodnie wyrażać swoje stanowiska, co pozwala na bardziej efektywne prowadzenie procesu. Dlatego też w procesie ugody zgodnie z art. 35/A Ustawy o adwokaturze strony oraz ich adwokaci są zobowiązani do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji i dokumentów związanych z procesem.
D. Poufność w arbitrażu
Arbitraż jest alternatywną metodą rozwiązywania sporów, w której spór między stronami jest rozstrzygany przez jednego lub kilku arbitrów. Arbitraż jest szczególnie preferowaną metodą w rozwiązywaniu sporów handlowych, międzynarodowych oraz w sporach, które wymagają specjalistycznej wiedzy.
Arbitraż opiera się na dobrowolnym porozumieniu stron, które decydują się na rozwiązanie sporu poza sądem. Strony wybierają arbitrów, którzy mają kompetencje i doświadczenie w danej dziedzinie. Proces arbitrażu jest elastyczny i może być dostosowany do potrzeb stron.
Jedną z podstawowych zasad arbitrażu jest zasada poufności. Poufność jest kluczowym elementem arbitrażu, ponieważ umożliwia stronom swobodne wyrażanie swoich stanowisk i argumentów bez obawy, że informacje te zostaną ujawnione osobom trzecim.
Zasada poufności w arbitrażu oznacza, że wszelkie informacje, dokumenty i oświadczenia przedstawione w trakcie procesu są traktowane jako tajne. Arbitrzy, strony, ich adwokaci oraz inne osoby uczestniczące w procesie arbitrażowym są zobowiązani do zachowania poufności. Informacje uzyskane w trakcie procesu arbitrażowego nie mogą być ujawniane ani używane jako dowody w innych postępowaniach sądowych lub administracyjnych.
Narodowy i międzynarodowy arbitraż, w tym arbitraż handlowy i inwestycyjny, obejmują zasady poufności w swoich regulaminach i kodeksach etycznych. Przykładem może być Regulamin Arbitrażowy Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC), który zawiera przepisy dotyczące poufności procesu arbitrażowego.
Wnioski
Zasada poufności w alternatywnych metodach rozwiązywania sporów odgrywa kluczową rolę w ochronie interesów stron oraz w szybkim, skutecznym i sprawiedliwym rozwiązywaniu sporów. W procesach takich jak mediacja, ugoda, ugoda na podstawie artykułu 35/A ustawy o adwokaturze oraz arbitraż, zapewnienie poufności pozwala stronom czuć się bezpiecznie i swobodnie komunikować się. Wzmacnia to skuteczność procesu i podnosi jakość rozwiązań.
Działania sprzeczne z zasadą poufności mogą prowadzić do sankcji prawnych i wyrządzić stronie szkodę. Dlatego strony korzystające z alternatywnych metod rozwiązywania sporów oraz profesjonaliści zarządzający tymi procesami muszą ściśle przestrzegać zasady poufności. Dzięki zasadzie poufności strony mogą wyrażać się swobodniej i prowadzić otwarty dialog, co przyczynia się do zdrowszego i bardziej satysfakcjonującego rozwiązania sprawy.
Opmerkingen