Błąd lekarski (malpraktyka) to sytuacja, w której lekarz ponosi odpowiedzialność za swoje działania lub zaniechania, które spowodowały szkodę pacjentowi. W trakcie medycznych procedur istnieje zawsze ryzyko, że może dojść do szkodliwych skutków dla pacjenta. Nawet jeśli lekarz wykonał niezbędne interwencje i okazał należytą uwagę, może się zdarzyć, że działania medyczne spowodują błąd lub szkodę.
W artykule 13 Kodeksu Etyki Medycznej dla lekarzy uregulowano kwestię złego wykonywania zawodu, czyli malpraktyki. W wyniku malpraktyki lekarz może ponieść odpowiedzialność prawną i karę. Warto jednak zaznaczyć, że jeśli wystąpiły komplikacje w trakcie leczenia, czyli pojawienie się nowego schorzenia lub problemu u pacjenta w związku z zastosowanym leczeniem obok obecnej choroby, nie można mówić o odpowiedzialności lekarza za te komplikacje.
Podsumowując, malpraktyka to sytuacja, w której lekarz jest odpowiedzialny za swoje błędne działania lub zaniedbania, które wyrządziły szkodę pacjentowi, ale nie obejmuje ona komplikacji wynikających z istniejących chorób, które nie były bezpośrednio związane z leczeniem.
Choć współczesna technologia w medycynie jest zaawansowana i wykorzystuje najlepsze dostępne technologie, wciąż istnieje wiele niepewności w świecie medycyny. Dodatkowo psychologia i fizjologia różnią się u każdej osoby, to samo schorzenie może objawiać się różnie u różnych pacjentów, co wymaga stosowania różnych metod leczenia. Nawet jeśli medycyna jest wykonywana zgodnie z zasadami i nie ma naruszenia procedur, w niektórych przypadkach może dojść do niepożądanych wyników. W przypadku stwierdzenia zaniedbania lub błędu ze strony lekarza lub placówki medycznej, odpowiedzialność za to może zostać postawiona.
W artykule 13 Kodeksu Etyki Lekarskiej dla lekarzy w Turcji uregulowano kwestię "kłopotliwego wykonywania zawodu lekarza", czyli malpraktyki. W tym punkcie stwierdza się, że "szkoda wyrządzona pacjentowi z powodu nieznajomości, braku doświadczenia lub zaniedbania oznacza "kłopotliwe wykonywanie zawodu lekarza"". Malpraktyka lub błąd lekarski to sytuacja, w której lekarz lub placówka medyczna działa z nieznajomością, brakiem doświadczenia lub zaniedbaniem, co prowadzi do odchylenia od właściwego standardu medycznego, powodując szkodę lub nowe schorzenie u pacjenta.
W przypadku wykrycia kłopotliwego wykonywania zawodu lekarza lub placówki medycznej, wystąpi odpowiedzialność karana i cywilna. W przypadku taksy z tytułu malpraktyki, lekarz może zostać oskarżony o "taksę wynikającą z niezachowania ostrożności", co oznacza, że nieumyślnie spowodował pewien wynik, nie przewidując go zgodnie z definicją ustawową kodeksu karnego. W przypadku, gdy w wyniku malpraktyki lekarz spowodował śmierć lub obrażenia pacjenta, zastosowanie znajdą odpowiednie artykuły Kodeksu Karnego.
Malpraktyka może wynikać z różnych działań lub zaniechań w trakcie leczenia pacjenta. Może to obejmować:
Leczenie pacjenta (postawienie diagnozy, ustalenie odpowiedniej interwencji medycznej, opieka po operacji itp.).
Komunikacja z pacjentem w celu oświetlenia i wyjaśnienia zdarzeń podczas przeglądu wstępnego lub badania lekarskiego.
Stworzenie odpowiednich warunków dla pacjenta w placówce medycznej (w tym zatrudnienie wystarczającej i wykwalifikowanej kadry medycznej, dostęp do niezbędnych narzędzi i sprzętu medycznego oraz współpraca między lekarzami a personelem wsparcia).
Należy zauważyć, że ocena kłopotliwego wykonywania zawodu lekarza zależy od indywidualnych warunków i umiejętności danego lekarza. Na przykład lekarz pracujący w przychodni zdrowia może mieć inne umiejętności i dostęp do zasobów niż profesor uniwersytetu medycznego, co może wpłynąć na ocenę sytuacji.
Malpraktyka może wynikać zarówno z działań, jak i zaniechań, i może być zarówno umyślna, jak i nieumyślna. Oznacza to, że odpowiedzialność lekarza zależy od naruszenia obowiązku ostrożności i zachowania należytej staranności w danej sytuacji.
Warto podkreślić, że malpraktyka nie jest jedynie wynikiem zaniedbań lekarzy. Może też wynikać z niedostatecznych zasobów, niewłaściwej organizacji opieki medycznej czy błędów systemowych. Odpowiedzialność za błędy lekarskie jest złożonym zagadnieniem, które wymaga uwzględnienia wielu czynników i indywidualnej oceny każdej sytuacji.
Czym jest odszkodowanıe w sprawach błęów medycznych i co wchodzi w jego skład?
Odszkodowanie w sprawach błędów medycznych to pozew złożony w celu uzyskania odszkodowania za szkodę wyrządzoną pacjentowi lub jego bliskim w wyniku działań lekarza podczas procedury medycznej. Aby móc mówić o winie lekarza, musi zostać udowodnione, że lekarz nie stosował "standardów medycznych". Nieprzestrzeganie tych standardów może przybierać różne formy. Ogólnie rzecz biorąc, wyznaczenie ram w przypadku takich sytuacji wymaga:
• popełnienia jawnej pomyłki w diagnozie,
• błędne, niekompletne lub wadliwe przeprowadzenie medycznego zabiegu,
• zaniechanie odpowiedniej opieki po wykonaniu zabiegu.Takie sytuacje świadczą o naruszeniu standardów medycznych podczas interwencji medycznej, co pozwala na dochodzenie odszkodowania i odpowiedzialności karnej. Przy ustalaniu standardów medycznych bierze się pod uwagę czas i miejsce przeprowadzenia zabiegu oraz możliwość zastosowania tych standardów przez lekarza. W wyrokach Sądu Najwyższego wskazano, że w celu wydania wyroku w danej sprawie konieczne jest ustalenie standardów medycznych.
W wyniku błędu medycznego lekarz może być odpowiedzialny za odszkodowanie z powódźtwa cywilnego, odpowiedzialność karną i administracyjną, a także za odszkodowanie wobec pacjenta lub jego bliskich. Zasadniczo odszkodowanie wypłaca się pacjentowi, ale w przypadku śmierci pacjenta, bliscy pacjenta mają prawo do domagania się odszkodowania.
Jakie są formy odszkodowania w przypadku błędu lekarskiego?
Istnieją dwie formy odszkodowania:
• Odszkodowanie materialne: Pacjent może domagać się odszkodowania za poniesione straty i uszczerbki wynikające z wykonanego zabiegu medycznego. Przykładowo, jeśli pacjent musi poddać się kolejnej operacji z powodu błędu medycznego lub utracił dochód z powodu doznanej szkody, odszkodowanie materialne obejmie te straty. W związku z odszkodowaniem materialnym ciężar dowodu spoczywa zazwyczaj na pacjencie, który doznał szkody z powodu interwencji medycznej; w przypadkach, gdy nie można ustalić szkody, sąd może ustalić odszkodowanie materialne na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach; w przypadkach, gdy nie można ustalić szkody, sąd może ustalić odszkodowanie materialne na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach.
• Odszkodowanie niematerialne (zadośćuczynienie): Pacjent ma prawo żądać odszkodowania za szkodę na swoich osobistych wartościach i doznanych krzywdach. Odszkodowanie niematerialne może obejmować straty, takie jak zniszczenie reputacji w społeczeństwie, utrata chęci do życia lub doznane cierpienie w wyniku przeprowadzonych operacji. Ustalenie odszkodowania niematerialnego jest znacznie trudniejsze niż odszkodowania materialnego. W takim przypadku sąd bierze pod uwagę pewne kwestie, takie jak ekonomiczne i społeczne warunki stron w sporze.
W przypadku błędu medycznego, sędzia lub prawnik nie może samodzielnie stwierdzić, czy wystąpił błąd medyczny lub powikłanie. W tym celu musi zostać wyznaczony biegły, który zbada sprawę. Zwykle do sprawy zostają wyznaczeni specjaliści związani z daną dziedziną medycyny. Sprawy zwykle są kierowane do Państwowego Zakładu Medycyny Sądowej."
Jak otworzyć sprawę o odszkodowanie z tytułu błędu medycznego?
Sprawy o odszkodowanie z tytułu błędów medycznych, które wynikły w wyniku działalności niezależnych lekarzy lub firm, spółek osobowych lub osób fizycznych prowadzących prywatne szpitale, będą rozpatrywane przez sądy konsumenckie. Sprawy malpraktis związane z działalnością szpitali publicznych i placówek zdrowotnych będą zaś rozpatrywane przez sądy administracyjne.
Do placówek publicznych zaliczają się szpitale państwowe, szpitale badawcze, szpitale uniwersyteckie, centra opieki zdrowotnej rodzin oraz podobne instytucje. W przypadku, gdy lekarz skieruje sprawę do firmy ubezpieczeniowej, wówczas taka sprawa będzie rozpatrywana przez sądy handlowe.
W zależności od typu sprawy, toczącej się przed sądami konsumenckimi, miejscem właściwym będzie sąd handlowy znajdujący się w miejscu, gdzie wykonano umowę pomiędzy niezależnym lekarzem lub firmą, spółką osobową lub osobą fizyczną prowadzącą prywatny szpital a pacjentem lub w miejscu, gdzie pacjent ma swoje miejsce zamieszkania.
W przypadku spraw rozpatrywanych przez sądy administracyjne, właściwym sądem będzie sąd w miejscu, gdzie usługa medyczna została wykonana.
W przypadku spraw skierowanych przeciwko firmie ubezpieczeniowej, właściwym sądem będzie sąd handlowy.
Zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Cywilnego, właściwym sądem dla dawcy powództwa jest sąd rejonowy znajdujący się w miejscu zamieszkania pozwanego na dzień złożenia pozwu. Dla spraw toczących się przed sądami konsumenckimi, które wynikają z działalności niezależnych lekarzy lub firm, spółek osobowych lub osób fizycznych prowadzących prywatne szpitale, sądem właściwym będzie sąd rejonowy w miejscu, gdzie umowa między stronami została zawarta, lub sądem rejonowym w miejscu zamieszkania pacjenta.
W sprawach przeciwko firmom ubezpieczeniowym, właściwym sądem jest sąd rejonowy, gdzie ma siedzibę firma ubezpieczeniowa.
Przeciwko komu należy wnieść sprawę o odszkodowanie z tytułu błędu lekarskiego?
W artykule 129 ust. 5 Konstytucji stwierdzono:
Sprawy o odszkodowanie za szkody wynikłe z winy urzędników oraz pozostałych pracowników publicznych przy wykonywaniu przez nich obowiązków mogą być wnoszone przeciw administracji w trybie i na warunkach określonych ustawą i z zastrzeżeniem prawa do roszczenia zwrotnego wobec nich.Z tego tekstu wynika, że przeciwko lekarzom będącym urzędnikami państwowymi, nie można bezpośrednio wnieść pozwu o odszkodowanie. Pozwy o odszkodowanie z tytułu błędu lekarskiego, które wynikły w wyniku działań lekarzy pracujących w szpitalach publicznych i placówkach medycznych, mogą być złożone bezpośrednio przeciwko odpowiednim instytucjom publicznym.
Sprawy o odszkodowanie z tytułu błędu lekarskiego związane z działalnością niezależnych lekarzy lub firm, spółek osobowych lub osób fizycznych prowadzących prywatne szpitale, mogą być wnoszone przeciwko zarówno lekarzowi, jak i operatorowi/operatom szpitala oraz przeciwko firmie ubezpieczeniowej.
Jakie warunki muszą zostać spełnione w celu otworzenia sprawy z tytułu błędu lekarskiego?
Warunki dotyczące spraw o odszkodowanie z tytułu błędu medycznego:
1. Popełnienie oczywistego błędu Popełnienie oczywistego błędu odnosi się do sytuacji, gdy lekarz popełnia błąd w diagnozie pacjenta. Lekarz powinien wykonać wszelkie niezbędne badania i działać zgodnie z zasadami medycznymi. Nie jest wymagane, aby diagnoza lekarza była zawsze trafna, ale lekarz powinien działać zgodnie z wiedzą i doświadczeniem. Na przykład błąd diagnozy występuje, gdy lekarz nie wykonuje odpowiednich badań lub nie bierze pod uwagę istotnych objawów pacjenta.
2. Niewłaściwe, niekompletne lub błędne leczenie Niewłaściwe, niekompletne lub błędne leczenie odnosi się do sytuacji, gdy zastosowana metoda leczenia jest nieodpowiednia lub nieodpowiednia. Lekarz powinien działać zgodnie z najnowszymi standardami medycznymi. Przykłady to zastosowanie przestarzałych metod leczenia, nieprawidłowe wykonanie zabiegu medycznego lub popełnienie błędów w czasie operacji.
3. Brak odpowiedniej opieki po zabieguLekarz ponosi odpowiedzialność za pacjenta nie tylko podczas zabiegu, ale także po jego zakończeniu. Po zabiegu powinna być zapewniona odpowiednia opieka i wsparcie dla pacjenta. Przykłady to brak odpowiednich konsultacji po zabiegu, zaniedbanie opieki nad pacjentem, brak przestrzegania zasad higieny.
Złożenie pozwu o odszkodowanie z powodu błędu medycznego wymaga dokładnego zbadania i udokumentowania sytuacji. W każdym przypadku sąd dokładnie oceni dowody i fakty przed podjęciem decyzji w sprawie odszkodowania.
Czym jest "komplikacja po zabiegu medycznym"?
"Komplikacja" w języku medycznym oznacza pojawienie się nowej choroby lub problemu podczas istniejącej już choroby. Ta nowa choroba lub problem jest skutkiem zastosowanego leczenia farmakologicznego lub interwencji chirurgicznej.
W przypadku komplikacji, lekarze nie ponoszą odpowiedzialności, ale za błąd medyczny mogą ponieść odpowiedzialność karę i prawną. Kluczowym czynnikiem, który odróżnia niedbalstwo od zamiaru, jest przewidywalność wyniku i jego zaistnienie w wyniku naruszenia obowiązku ostrożności i staranności przez lekarza, czyli wynikające z jego winy. W przypadku, gdy wynik nie jest przewidywalny, nie można mówić o niedbalstwie lekarza. W sytuacjach, gdy nie można przypisać winy lekarzowi lub odpowiedniej placówce medycznej, mówi się o komplikacji.
W przypadku komplikacji, uważa się, że medyczna interwencja została przeprowadzona zgodnie ze standardami, a odchylenia i szkody, które występują mimo odpowiednich badań i środków ostrożności, są nieuniknione. Nawet gdy interwencja medyczna wykonana przez lekarza jest nieodpowiednia, a występujące odchylenia powodują szkody, które nie były przewidywalne, lekarz nie ponosi odpowiedzialności w tej kwestii.
Jakie jest okres przedawnienia o odszkodowanie materialnie i zadośćuczynienie?
W przypadku błędu lekarskiego w szpitalach i placówkach medycznych przypisanych do sektora publicznego, osoby poszkodowane muszą złożyć pisemne zgłoszenie do odpowiedniego organu administracyjnego, żądając przywrócenia swoich praw, w terminie jednego roku od daty, w której dowiedzieli się o wystąpieniu szkody lub błędu. W każdym przypadku, termin przedawnienia wynosi 5 lat od daty zaistnienia zdarzenia. Po otrzymaniu odpowiedzi od organu administracyjnego, której odmowa lub częściowa odmowa, osoba poszkodowana ma 60 dni od daty otrzymania odpowiedzi na wyczerpanie procedury administracyjnej, a następnie może wnieść sprawę sądową w ciągu określonego terminu.
W przypadku malpraktiki w prywatnych szpitalach lub placówkach medycznych prowadzonych przez niezależnych lekarzy lub firmy, umowa zlecenia, odpowiedzialność oparta na ustawie o odpowiedzialności kontraktowej (Borçlar Kanunu), termin przedawnienia wynosi dwa lata od daty, w której poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub błędzie, a w każdym przypadku termin przedawnienia wynosi 10 lat od daty zaistnienia zdarzenia. Jeśli jednak wydarzenie kwalifikuje się również jako przestępstwo, zastosowana zostanie dłuższa okres przedawnienia przewidziana przez przepisy prawa karnego.
W przypadku umowy o pełnomocnictwo lub umowy o dzieło, odpowiedzialność za malpraktikę w prywatnych szpitalach lub placówkach medycznych prowadzonych przez niezależnych lekarzy lub firmy, termin przedawnienia wynosi 5 lat od daty, w której poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub błędzie.
W przypadku interwencji medycznych przeprowadzanych bez zgody pacjenta, termin przedawnienia wynosi 10 lat od daty, w której poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub błędzie.
Podsumowanie
Wynikowe działania podejmowane przez lekarza i powiązane z nimi placówki medyczne mogą skutkować rozpatrzeniem sprawy z tytułu błędu lekarskiego, w wyniku czego mogą pojawić się roszczenia o odszkodowanie materialne i moralne, sankcje karne i administracyjne. W przypadku błędu lekarskiego, istotnym jest dokładne ustalenie winy, ponieważ ma to duże znaczenie dla wyniku sprawy. W przypadku bycia pokrzywdzonym lub oskarżonym w sprawie z tytułu błędu lekarskiego, współpraca z doświadczonymi prawnikami specjalizującymi się w prawie medycznym ma kluczowe znaczenie i może znacznie wpłynąć na wynik sprawy. W przypadku bycia pokrzywdzonym lub oskarżonym w sprawie z tytułu błędu lekarskiego, możliwe jest skontaktowanie się z naszą firmą w celu uzyskania wsparcia i konsultacji, które pomogą Ci w wyznaczeniu właściwej ścieżki postępowania.
Comentarios